Bezoek en niet mee werkende muizen

Hallo iedereen,

Is al weer een tijdje geleden dat ik een verslag heb geschreven. Maarja er gebeurd hier nu ook niet echt zo veel wat het benoemen waard is, om elke week te schrijven. Maar nu toch een verslag om iedereen op de hoogte te houden.

Laten we maar eerst beginnen met het gene waar ik hier ook echt voor ben: de stage. De weken waarin in nu nog onderzoek kan doen beginnen al echt op te schieten. Ik denk dat ik nog maar 3 weken heb om echt onderzoek te doen. Daarna moet ik me focussen op het afmaken van mijn verslag. De muizen zitten nu ook in de fase waarin ze onderscheid moeten makken tussen de twee verschillende lichten. Het probleem is alleen dat ze dat niet doen. De reden daarvoor kunnen veel verschillende dingen zijn maar daar ga ik jullie niet mee vervelen. Het probleem is dus nu dat we ( ik, mijn begeleider en iemand anders die betrokken is bij zulke projecten) niet zo goed weten wat we kunnen veranderen aan het protocol wat er voor zorgt dat die eigenwijze beesten het nu wel gaan leren. Mijn begeleider zei ook al sorry dat het geen spannende resultaten zijn. Maar ik zei al dat hoort bij het onderzoek doen en je kan nooit voorspellen wat ze doen. Ik heb toch genoeg data om een goed rapport te schrijven dus dat is het probleem ook niet. We gaan deze weken nog iets proberen om te kijken of dat verschil maakt. Maar anders moeten we concluderen dat die verrekte eigenwijze beesten niet instaat zijn om onderscheid te maken tussen de verschillende lichten. Toch maar beter die kop in een muizenklem ( grapje).

Naast de stage heb ik ook weer een paar andere dingen gedaan. Op 1 mei is de afrikaan ( die de liefde aan mij verklaard had -.-) gelukkig vertrokken. Alleen nu is het hier beneden heel erg stil. Die donderdag waren we weer naar de pub gegaan nu met z'n 4e want er was een ander frans meisje ( nouja meisje ze is 32 maar goed z gedraagt ze zich niet) in het hostel. We kwamen daar aan en we wouden onze oude naam de Quizly bears nemen. Maar de quizmaster zei dat die er al waren. Zaten daar de andere mensen van het hostel al. Daar zijn we toen bij gaan zitten. Het was alleen niet echt een leuke avond want. Er waren 3 fransen die continue in het frans praten en sylvia en ik zaten daar tussen in. Daarnaast waren we met 11e om een papiertje in te vullen dus dat was gewoon te veel. Wel waren we toen 4e ofzo geworden. Ook hoorde we daar rare verhalen over iemand die in het hostel woont die steeds om geld en eten vraagt of eten steelt. En altijd heel luidruchtig aan het skypen is. Ik heb er gelukkig geen last van maar andere mensen hebben klachten ingediend en nu verhuisd hij naar een ander deel van het hostel. Het weer is hier opzich niet slecht alleen de zon is vaak nog verstopt en de wind waait meestal nogal hard.

En op 6 mei was het eindelijk zover. Maandag waren we vrij dus alleen dinsdag was ik naar het kantoor geweest. En 6 mei kwam dennis op bezoek. Ik was wel een beetje zenuwachtig en ik hoopte dat de bussen op tijd zouden zijn. Dat ging allemaal wel goed. Was echt super fijn om dennis weer te zien en we konden toen op weg naar Bristol. Dat was het moment dat het fout ging. De bussen gaan net zoals in nederland 2 kanten op je hebt de 327 naar breda en tilburg. Hier is dat hetzelfde. Nu is er maar een plek voor bussen om te stoppen bij het vliegveld dus dat was al goed kijken. We zagen het nummer dat we moesten hebben dus we stapte in. En ja hoor we zaten in de verkeerde bus. De bussen bleken ook nog rond dezelfde tijd te komen dus was helemaal niet handig. Wij bij de volgende halte eruit. Toen begon het te stortregen. Gelukkig had ik een kleine paraplu bij anders waren we helemaal zeikens nat. Maar goed wij denken het is niet zo ver naar het vliegveld lopen. Dus wij in de stortregen lopen naar vliegveld langs de weg in het drassige gras. Bleek het toch best ver lopen te zijn en zagen we de goede bus voorbij rijden. Gelukkig kwam er even laten een busje van airport bristol security aanrijden die ons wel even daar heen wilde brengen. Nou tot aan onderbroek nat en nog niet verder dan het vliegveld maar wel een ervaring rijker en les geleerd. Daarna eenmaal in Bristol hebben we ons tot zaterdagmiddag goed vermaakt met dingen bezichtigen en beetje luilakken en lekker eten. En zondagochtend ( lees zaterdag nacht) was het helaas weer tijd voor dennis om weg te gaan. Ik heb ook hele leuke kaarten en cadeautjes van thuis gekregen! Dat was wel weer even een moeilijk moment. Ik zei nog tegen dennis nu weet ik hoe mensen zich in expeditie robinson voelen als ze brieven van thuis krijgen. Vorige week is niet heel veel bijzonders gebeurd. Vond het alleen wel moeilijk om me weer te concentreren op hier zijn en niet telkens naar huis te willen.
Alles geluiden en slechte isolatie hier in het hostel beginnen toch wel echt mijn oren uit te komen. Verlang wel weer naar mij stille donkere eigen kamer. Het is gelukkig nog maar 7 weken en dan zit het er weer op ( 3 juli ben ik weer terug en ticket is al geboekt!). Gelukkig komen in die weken kim en mijn ouders nog langs dus dat geeft wel moed om vol te houden. Nog maar 6 dagen en dan komt zondag kim!

De groetjes van de muizen en ratten,

Marloes