Gewoontes en gewenning

Hallo Allemaal,

Eerst dacht ik niet dat het niet nodig zou zijn om een reisdagboek bij te houden. Maar uiteindelijk heb ik toch besloten om mee te doen aan de 'hype' en hier is het reisverslag dan!

Vrijdag 20 febrauari was het zover om iedereen en alles ( ook het weer) achter te laten voor een groot avontuur. De koffers gepakt op weg naar schiphol. Het duurde wel even voor we in de lucht zaten we hadden een half uurtje vertraging. Misschien kwam het door het feit dat Rutger van Pownews bij ons in het vliegtuig zat?! Op het vliegveld hebben we maar een taxi genomen omdat we zware koffers hadden en geen idee hadden waar we heen moesten. Het eerst wat je dan denkt is Ohja, ze rijden hier aan de 'verkeerde' kant van de weg! Dat voelt in het begin heel raar. En in je hoofd komen gelijk allerlei vragen op. Iedereen is hier heel aardig en ze wilde ons allemaal gelijk helpen om goed terecht te komen. We ontmoeten mijn stagebegeleider en Elodie een studente uit Frankrijk die ook in het Hostel zit.

Eenmaal in het hostel hebben we eerst uitgepakt en gezorgd dat alle papieren ingeleverd waren. Dit was nog een heel karwei maar zoals ik al eerder zei iedereen was behulpzaam. En het was zelfs mogelijk om al wifi te verkrijgen, ook dit was een heel gedoe. Maar ze snapte wel dat we als 'tieners' liever niet een heel weekend zonder wifi zouden willen zitten. Daarna was het 'shop' tijd. Het enige winkeltje dat hier te vinden is in het dorp is een benzinestation winkeltje Budgens. Natuurlijk hartstikke duur en niet veel keuze ( of je moet van typische engels eten houden). We wisten al gelijk hier gaan en willen we niet nog een keer boodschappen doen. De rest van het weekend was rustig. Het is hier sowieso rustig. Er valt niks te doen en naar Bristol rijden met de bus is ong 1.5 uur. Dus doordeweeks kunnen we wel volhouden maar in het weekend moet je wel iets gaan doen anders wordt je gillend gek van alle rsut. De omgeving is wel heel mooi met bergen en veel eekhoors. Dat we zeker nog eens gaan bekijken. Onze huisgenoten zijn heel erg aardig. Boven zitten de meeste mensen, maar beneden zit een Afrikaan genaamd Kossi die ook studeert hier en waarmee we al verschillende potjes scrabble hebben gespeeld. ( niet vaak gewonnen...)

De eerste stage dag was toen toch echt aangebroken ( daar gaat dit reisverslag immers over). De eerste week is veel computer werk geweest, en veel leeswerk. Maar vanaf volgende week woensdag of de week erop ( hangt van de muizen af) kan het dagelijkse praktische werk beginnen. Het is een goede werkplek en mijn stagebegeleider is aardig en heeft verstand van zaken. Dit zal dus allemaal wel goed komen. Wat grappig om te zien is al die gewoontes van de Engelsen. Ze eten in de middag allemaal warme dingen zoals pasta, wraps en popcorn?!. Ze zeggen cheers als je de deur voor hun open houd en als je vraagt: How are you? is de standaard reactie: Fine, thank you. Dan heb je natuurlijk nog het 'vreemde' geld en de andere stopcontacten. De engelsen onderscheidden zich graag denk ik...

Dit weekend zijn we zaterdag naar de Lidl geweest met de bus. Hier hadden ze veel meer keuze en het was een stuk goedkoper. Ook zijn we bij de Grand Pier gaan kijken in Weston-super-Mare. Maar omdat het nog koud is was hier niet veel te doen. En de zee was een eind weg. En als gierige nederlanders wilde we natuurlijk geen pond betalen om op de pier een kijkje te nemen. ( er viel ook niet veel te zien). Op die zaterdagavond waren we lekker aan het koken en de worstjes aan het braadde toen het rookalarm ineens af ging. Ik dacht oh oh, dat moet komen omdat wij aan het koken zijn. Gelijk alles afgezet schoenen gepakt en naar buiten gegaan in de koude natte regen. Toen stond iedereen daar in de kou, omdat wij aan het koken waren... Gelukkig kwam naar 15 min iemand die het alarm afzette zodat we weer naar binnen konden. De volgende keer wordt het dus een raam open zetten als we gaan koken...

Dit was zover wat er tot nu toe is gebeurd. En ik hoop dat er zo een beetje een beeld is van wat er hier allemaal gebeurd!

Marloes